Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Καυτές ερωτήσεις και απαντήσεις για τις εξετάσεις (πρώτο μέρος)

  Καθώς πλησιάζει η εποχή των πανελλαδικών εξετάσεων, οι ερωτήσεις των γονιών και των μαθητών πληθαίνουν και το άγχος και των δύο ομάδων εκτοξεύεται σε πολύ ψηλά επίπεδα.  Αλλά ας δούμε τις πιο συχνές ερωτήσεις και τις απαντήσεις σε αυτές.





Τι είναι ακριβώς το άγχος των εξετάσεων;

            Με απλά λόγια, το στρες των εξετάσεων περιγράφει την πίεση που αισθάνονται οι μαθητές και τα συναισθήματα νευρικότητας, ταραχής, ανησυχίας και μια εμμονή με τις εξετάσεις.  Τα διανοητικά συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία συγκέντρωσης, ανησυχία, επικέντρωση των σκέψεων γύρω από τις εξετάσεις, τους βαθμούς και την επιτυχία ή αποτυχία.

Στην περίοδο των εξετάσεων το παιδί μου παραπονιέται για διαφορετικά συμπτώματα, που όμως εξαφανίζονται όταν δεν έχει άγχος. Τι σημαίνει αυτό;

            Αν και πάντα καλό είναι να συμβουλεύεται κανείς το γιατρό του για τέτοια ζητήματα, το πιθανότερο είναι ότι το παιδί νιώθει τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα που σχετίζονται με το στρες των εξετάσεων.  Τα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνουν: ταχυπαλμίες, πόνους στην κοιλιά και το στομάχι, μυικούς πόνους (κυρίως στο λαιμό και τους ώμους), υπερβολική εφίδρωση και τρεμούλες.

Πρέπει ή δεν πρέπει να έχουμε άγχος για τις εξετάσεις;

            Εδώ ισχύει, και μάλιστα έχει αποδειχτεί πειραματικά πολλές φορές, το αρχαίο ρητό «παν μέτρον άριστον».  Τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι το στρες σε μέτριο βαθμό αυξάνει την απόδοση, ενώ η παντελής έλλειψη στρες ή, αντίθετα, το υπερβολικό στρες, μειώνουν την απόδοση.  Το υπερβολικό στρες μειώνει τις διανοητικές λειτουργίες και την ικανότητα προσοχής και συγκέντρωσης, έτσι ο μαθητής έχει λιγότερα διανοητικά αποθέματα για να αποδώσει καλά.

Ποιες είναι μερικές τεχνικές χαλάρωσης που μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές;

            Είτε πριν είτε κατά τη διάρκεια των εξετάσεων, οι μαθητές που αισθάνονται το επίπεδο του στρες τους να ανεβαίνει επικίνδυνα μπορούν να δοκιμάσουν τις παρακάτω ιδέες (βοηθάει να έχουν κάνει εξάσκηση από πριν, ώστε να ξέρουν πως λειτουργούν):

·         με κλειστά τα μάτια, το άτομο διώχνει όλες τις σκέψεις από το μυαλό του και παίρνει βαθιές αναπνοές

·         με κλειστά τα μάτια, η μαθήτρια λέει στον εαυτό της ότι όταν τελειώσει το μέτρημα θα είναι χαλαρή και έτοιμη να απαντήσει όλες τις ερωτήσεις, και στη συνέχεια μετράει αργά από το δέκα προς τα κάτω, ως το ένα και μετά ανοίγει τα μάτια της

·         ο μαθητής κάνει θετικές σκέψεις και καθυσηχάζει τον εαυτό του ότι έχει προετοιμαστεί καλά και ότι όλα θα πάνε καλά

·         ο μαθητής βλέπει με τα μάτια της φαντασίας του να γράφει και να πηγαίνει καλά στις εξετάσεις

 

Για να βοηθήσω το παιδί μου να πάει καλά στις εξετάσεις, είναι σωστό να του τονίζω πόσο σημαντικό είναι να διαβάζει για να περάσει και πόσο δύσκολο θα είναι γι’ αυτόν την επόμενη χρονιά αν δεν περάσει και πόσο απογοητευτικό για μας;

            Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να έχουν τη συναισθηματική υποστήριξη και ενθάρρυνση των γονιών τους κατά τη διάρκεια των εξετάσεων.  Ομως, αυτό που θα πρέπει να τονιστεί εδώ είναι ότι αυτές οι δύο λειτουργίες θα πρέπει να γίνονται με θετικό και όχι αρνητικό τρόπο.  Είναι φυσικό ότι ο κάθε γονιός θέλει να περάσει το παιδί του.  Από την άλλη όμως, είναι βασικό να συμβάλλει στη διατήρηση της ψυχικής υγείας του παιδιού.  Σε αυτή τη φάση της ζωής τους τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα και χρειάζονται επιβράβευση του μόχθου τους, βοήθεια να δουν ότι υπάρχει ζωή και μετά τις εξετάσεις, υποστήριξη να νιώσουν ότι οι κόποι τους αναγνωρίζονται, βεβαίωση ότι κάνουν το καλύτερο και ότι έχουν μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας, αλλά από την άλλη χρειάζονται και τη διαβεβαίωση ότι, αν στη χειρότερη περίπτωση δεν περάσουν, αυτό δε θα είναι και η συντέλεια του κόσμου.  Αυτή η διαβεβαίωση είναι διμερής, μια και από τη μια οι γονείς θα πρέπει να τονίσουν ότι η αποτυχία δεν έχει να κάνει με το «τι θα πει ο κόσμος» ή ότι θα νιώσουν ντροπή, -ίσως μόνο στεναχώρια που δεν ανταμείφθηκαν οι κόποι του παιδιού- και από την άλλη θα πρέπει να τονίσουν ότι υπάρχουν και θα βρεθούν άλλες, εναλλακτικές λύσεις.

 

Οταν το παιδί μου χάνει το κουράγιο του, είναι σωστό να του λέω «δεν πειράζει, εξετάσεις είναι απλώς, δε χάθηκε κι ο κόσμος;» για να το ενθαρρύνω;

Το παιδί εκείνη την ώρα που ρωτάει δεν κάνει την ερώτησή του προκειμένου να πάρει μια απάντηση που σχετίζεται με πιθανή αποτυχία, αλλά ρωτάει για να πάρει μια επιβεβαίωση των κόπων του και να βρει ένα ψυχικό στήριγμα.  Το παιδί θέλει ν’ αντλήσει δύναμη για να μπορέσει να συνεχίσει.  Επομένως, μια καλύτερη απάντηση σε τέτοιου είδους ερωτήματα είναι: «έχεις κάνει τόσο καλή προετοιμασία που πραγματικά θα τα πας καλά».  Δηλαδή ο γονιός θα πρέπει αντικειμενικά να θυμίσει στο παιδί συγκεκριμένα γεγονότα, βαθμολογία σε έλεγχο και διαγωνίσματα, ώρες διαβάσματος, κλπ., ώστε να η ενθάρρυνση να μην είναι κενή περιεχομένου, αλλά να βασίζεται σε αντικειμενικά, μετρήσιμα δεδομένα.


             


Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Αποκτήστε Κοινωνική Αυτοπεποίθηση


 Εσείς ξέρετε τι είναι η κοινωνική αυτοπεποίθηση;  



Η επιθυμία των ανθρώπων να βρίσκονται με άλλους, να έχουν ευρύ κοινωνικό κύκλο, να μπορούν να ανταποκρίνονται στο διαπροσωπικό κομμάτι της εργασίας τους, η θετική σκέψη και στάση ζωής, όλα αυτά είναι κοινωνική αυτοπεποίθηση!  Πολλοί άνθρωποι όμως, ενώ την επιθυμούν, δεν έχουν κοινωνική αυτοπεποίθηση, ίσως λόγω ταμπεραμέντου ή χαρακτήρα (πχ εσωστρεφής, δειλός) ή λόγων εμπειριών της παιδικής ζωής που καθόρισαν ένα εσωστρεφές μοτίβο κοινωνικής συμπεριφοράς, ή πιθανόν να υπήρχε έλλειψη προτύπων για το πώς είναι οι υγιείς κοινωνικές σχέσεις, ή, ακόμα, ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω. 

Μπορεί λοιπόν να αποκτήσει κανείς κοινωνική αυτοπεποίθηση;
            ΝΑΙ!  Ένας σημαντικός τρόπος για να αποκτήσει κανείς ψυχολογική ενέργεια είναι επενδύοντας στις σχέσεις του με τους άλλους. 

Οργανωμένη κοινωνική ζωή
            Για να αποκτήσει κανείς κοινωνικές δεξιότητες και σχέσεις θα πρέπει να επενδύσει χρόνο και κόπο στην οργάνωση της κοινωνικής του ζωής.  Η λέξη-κλειδί είναι εξάσκηση-εξάσκηση-εξάσκηση!  Ακόμα και για τα άτομα με ελάχιστη κοινωνική αυτοπεποίθηση, η πρακτική εξάσκηση του να βρίσκεται κανείς με άλλους ανθρώπους και να αλληλεπιδρά με αυτούς αποτελεί το πρώτο βήμα για την απόκτηση αυτοπεποίθησης.  Οι περισσότεροι άνθρωποι με έλλειψη κοινωνικής αυτοπεποίθησης γνωρίζουν ότι δεν έχουν τις κατάλληλες δεξιότητες ή/και τον κοινωνικό κύκλο για να κάνουν εξάσκηση. Αυτή όμως η έλλειψη είναι και η τροχοπέδη στην ανάπτυξη τους. Είναι λοιπόν σημαντικό να περιβάλλεται κανείς από άλλους ανθρώπους, καταρχήν για να έχει την ευκαιρία να παρατηρεί τι συμβαίνει μεταξύ τους και πώς αυτοί αλληλεπιδρούν.  Το πρώτο βήμα μπορεί να γίνει ως εξής: το άτομο που θέλει να οργανώσει την κοινωνική του ζωή θα πρέπει να πάψει να βρίσκει δικαιολογίες για να μη συμμετέχει σε κοινωνικά γεγονότα και θα πρέπει να αρχίσει να πηγαίνει σε διάφορες εκδηλώσεις, αλλά και να καλεί φίλους στο σπίτι.

Καλλιεργώντας θετική σκέψη
            Οι ανασφαλείς άνθρωποι προσεγγίζουν τους άλλους με άγχος, στρες, νιώθοντας ότι πρέπει να αποδείξουν ότι είναι σημαντικοί, ενδιαφέροντες….Αντίθετα, οι άνθρωποι με αυτοπεποίθηση περιμένουν ότι οι άλλοι θα ανταποκριθούν προς αυτούς με θετικό τρόπο.  Οι ανασφαλείς πιστεύουν ότι οι άλλοι θα τους κατακρίνουν, θα τους απορρίψουν ή θα τους εκθέσουν δημοσίως, με αποτέλεσμα να αφήνουν το φόβο τους να τους μπλοκάρει, να μη συναντούν καινούργιο κόσμο και να μην κάνουν κοινωνικά ανοίγματα.  Όταν όμως το άτομο με ανασφάλεια αναγνωρίσει τις αρνητικές του σκέψεις και προσπαθήσει να τις αντικαταστήσει με πιο θετικές ή πιο ρεαλιστικές σκέψεις, τότε έχει κάνει ήδη ένα βήμα προς τη δημιουργία κοινωνικής αυτοπεποίθησης.

Αναγνωρίζοντας τις κοινωνικές ενδείξεις
Οι άνθρωποι με καλές κοινωνικές δεξιότητες έχουν καλλιεργήσει την ικανότητά τους να συλλέγουν πληροφορίες: μπορούν και ανιχνεύουν την κοινωνική κατάσταση στην οποία βρίσκονται ή πρόκειται να αντιμετωπίσουν και εντοπίζουν σημαντικές πληροφορίες οι οποίες καθοδηγούν τις πράξεις τους.  «Συντονίζονται» στις εκφράσεις του προσώπου των άλλων ανθρώπων, στη γλώσσα του σώματός τους, και είναι ευαίσθητοι στα σημάδια που εκφράζουν πληροφορίες όπως τι αρέσει και τι δεν αρέσει στους άλλους, αν θέλουν να μείνουν μόνοι τους ή αν επιθυμούν συντροφιά, κοκ.
Για να μπορεί όμως να καταλάβει τι ακριβώς αισθάνονται οι άλλοι, θα πρέπει να μπορεί να καταλάβει τον ίδιο του τον εαυτό: το άτομο θα πρέπει να αναγνωρίζει τα δικά του συναισθήματα και να τα κατονομάζει σωστά.  Αυτό ακριβώς είναι το σημείο στο οποίο δυσκολεύονται πολλοί άνθρωποι.  Οι καλοί συνομιλητές κάνουν σχόλια σχετικά με αυτό το οποίο τους μιλάει ο άλλος και σχετικά με την κοινωνική κατάσταση.  Οι καλοί συνομιλητές δε χρειάζεται να είναι ενδιαφέροντες, απλώς να ενδιαφέρονται για αυτόν που τους μιλάει!

Μπείτε στη συζήτηση με χάρη
            Ο σωστός συγχρονισμός είναι ένα άλλο ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο.  Οι άνθρωποι με καλές κοινωνικές δεξιότητες πρώτα βρίσκονται στην περιφέρεια μιας ομάδας στην οποία θέλουν να εισέλθουν: παρατηρούν τι γίνεται, τι συζητιέται και περιμένουν μια ευκαιρία για να συμμετάσχουν και οι ίδιοι, επειδή γνωρίζουν ότι πρέπει να γίνει αυτό με συγκεκριμένο τρόπο.  Συνήθως μια καλή στιγμή είναι όταν υπάρχει μια «κοιλιά» στη συζήτηση: ο καλός συνομιλητής κάνει μια ερώτηση ή αναπτύσσει κάτι το οποίο κάποιος άλλος συζητητής έχει αναφέρει.  Η βασική ιδέα είναι να κάνει κανείς ανοιχτού τύπου ερωτήσεις, οι οποίες απαιτούν μια απάντηση μεγαλύτερη από ένα ξερό ναι/όχι.  Για παράδειγμα, στην ερώτηση: «σας άρεσαν οι ενέργειες του Χ υπουργού» η απάντηση μπορεί απλά να είναι ναι/όχι, και η συζήτηση τελειώνει πριν καν αρχίσει.  Όταν όμως η ερώτηση γίνει «πώς σας φαίνονται οι ενέργειες του Χ υπουργού;», αυτό σηκώνει πολλές και διάφορες απαντήσεις, οπότε ανάβει η συζήτηση.
            Όταν λοιπόν ανάψει η συζήτηση, ο καλός συζητητής δεν την μονοπωλεί, αλλά κάνει ένα βήμα πίσω και δίνει μια ευκαιρία στους άλλους να συμμετάσχουν.  Στόχος δεν είναι να αρχίσει ένα άτομο να αγορεύει, αλλά να δοθεί σε όλους η ευκαιρία να εκφράσουν τη γνώμη τους και να γίνει μια ωραία συζήτηση.

Μαθαίνοντας πώς να διαχειρίζεστε την αποτυχία
            Κάθε άτομο έχει την εμπειρία της απόρριψης.  Το άτομο με κοινωνική αυτοπεποίθηση δεν το παίρνει προσωπικά και δεν αποδίδει την απόρριψή του σε εσωτερικούς παράγοντες, όπως στο ότι δεν είναι συμπαθητικό ή ικανό να κάνει φίλους.  Υποθέτει ότι η απόρριψη συνέβη για διάφορους  τυχαίους λόγους, όπως το ότι δεν ταίριαζε με τα συγκεκριμένα άτομα, ότι κάποιος ίσως είχε κακή διάθεση ή  μια παρεξήγηση.
            Οι άνθρωποι με κοινωνική αυτοπεποίθηση γίνονται δυνατοί χρησιμοποιώντας το φίντμπακ που παίρνουν, για να κάνουν άλλη μία προσπάθεια να γίνουν αποδεκτοί.  Όταν κάποιος με κοινωνική αυτοπεποίθηση έρθει αντιμέτωπος με μια μικρή αποτυχία, αντί να στεναχωρηθεί μπορεί να κάνει μια αντι-πρόταση: «αφού δε μπορείς να τα πούμε αυτή την εβδομάδα, για να δούμε πότε θα σε βόλευε την επόμενη;».  Αν και αυτό δε φέρει αποτέλεσμα, συνειδητοποιούν εγκαίρως ότι δεν ταιριάζουν με αυτό το άτομο, οπότε προσεγγίζουν άλλα άτομα και ομάδες.
            Τα άτομα με κοινωνική αυτοπεποίθηση ξέρουν πώς να λένε «όχι» ή να αρνούνται, δίνοντας κάποιο λόγο για την άρνησή τους και προτείνοντας μια εναλλακτική λύση: «πολύ θα ήθελα να τα πούμε, αλλά έχω ήδη άλλα σχέδια.  Να το κανονίσουμε για μια άλλη μέρα».

Διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας
            Οι κοινωνικές καταστάσεις είναι απερίγραπτα περίπλοκες και διέπονται από πολύμορφες δυναμικές.  Υπάρχουν σε αυτές όλων των ειδών οι λεκτικές και μη λεκτικές ενδείξεις, όπως οι εκφράσεις του προσώπου και ο τόνος της φωνής τα οποία κανείς πρέπει να ερμηνεύσει σωστά πριν αποφασίσει ποια είναι η καταλληλότερη αντίδραση-και όλα αυτά πρέπει να γίνουν σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
            Για να πετύχει κανείς τα παραπάνω όμως, θα πρέπει να έχει ο ίδιος έλεγχο των δικών του συναισθημάτων, ειδικά των αρνητικών, όπως ο θυμός, ο φόβος, το άγχος, συναισθήματα που συνήθως εμφανίζονται σε δύσκολες καταστάσεις αβεβαιότητας ή σύγκρουσης.  Το κόλπο είναι να μπορεί κανείς να μετατοπίσει την προσοχή του από τα ενοχλητικά ερεθίσματα προς τις θετικές πλευρές της κατάστασης.

Διαχειριστείτε τις διαφωνίες
            Οι διαφωνίες είναι κι αυτές μέρος της κοινωνική κατάστασης.  Η ικανότητα να μπορεί κανείς να χειριστεί τις συγκρούσεις και τις διαφωνίες είναι κι αυτή σημαντική για την κοινωνική αυτοπεποίθηση του ατόμου.  Αντί να πολεμάει κανείς τον άλλον «οφθαλμό αντί οφθαλμού» σε μια κοινωνική διαφωνία ή σύγκρουση, οι άνθρωποι που έχουν κοινωνική αυτοπεποίθηση προτιμούν να σταματήσουν τη σύγκρουση πριν αυτή κορυφωθεί.  Μπορεί να αποσυρθούν, να ζητήσουν συγγνώμη, να προτείνουν κάτι εναλλακτικό, να κάνουν ανακωχή, ή να αλλάξουν θέμα συζήτησης.  Για να μπορεί κανείς να διαχειριστεί τις συγκρούσεις χωρίς επιθετικότητα, χρειάζεται να αναπτύξει την ικανότητά του να ακούει, να επικοινωνεί, να βλέπει τα πράγματα από την οπτική γωνία του άλλου, να συγκρατεί τα αρνητικά του συναισθήματα και να μπορεί να λύνει προβλήματα.  Μερικές φορές το να τοποθετηθεί κανείς και να εξηγήσει τη δική του οπτική γωνία σε μια διαφωνία είναι μια πολύ καλή κίνηση.

Χιούμορ
            Το χιούμορ είναι μία από τις καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες. Δεν υπάρχει συνταγή για το πώς να έχει κανείς χιούμορ, αλλά βοηθάει να μπορεί να δει κανείς την ανάλαφρη πλευρά των πραγμάτων.


Παρακαλώ κάνετε κλικ και λάικ στην επαγγελματική μου σελίδα.  Ευχαριστώ! Λίζα



Διαβάστε περισσότερα »

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Mήπως είστε εξαρτημένοι από τα ζώδια;


 Ξεκινάει η μέρα σας διαβάζοντας το ωροσκόπιό σας;  



Μήπως το πρώτο πράγμα που κάνετε όταν πέσει στα χέρια σας ένα περιοδικό είναι να ανοίξετε τη σελίδα με τα ζώδια;  Μήπως πριν κοιμηθείτε διαβάζετε τι σας επιφυλάσσουν τα άστρα για την επόμενη ημέρα;  Μήπως δυσκολεύεστε να πάρετε αποφάσεις αν δε συμβουλευτείτε πρώτα την αστρολόγο σας;  Αν ναι, ίσως είστε εξαρτημένοι από τα ζώδια! 

Η εξάρτηση από τα ζώδια έχει το εξής χαρακτηριστικό: τα άτομα αυτά παίρνουν στα σοβαρά ό,τι λένε τα ζώδια και δε μπορούν να προχωρήσουν στη ζωή τους αν δεν έχουν συμβουλευτεί τα άστρα.  Αυτό είναι τελείως διαφορετικό από την ανθρώπινη περιέργεια που μας κάνει να διαβάζουμε το ωροσκόπιό μας, από περιέργεια ή ενδιαφέρον, χωρίς όμως να εξαρτώνται οι αποφάσεις και οι πράξεις μας από αυτό. 

Γιατί οι άνθρωποι φτάνουν σε σημείο εξάρτησης από τα ζώδια;

     Πέρα από το ότι πολλοί άνθρωποι διαβάζουν τα ζώδια πληροφοριακά, από κεκτημένη ταχύτητα, ή από περιέργεια, χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη βάση στις προβλέψεις που κάνουν, υπάρχει και μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων που εξαρτούν τις πράξεις τους από αυτό που λένε τα ζώδια. 

Μία από τις βασικότερες ανάγκες του ανθρώπου είναι να γνωρίζει το μέλλον, ώστε να μπορεί να προετοιμαστεί καλύτερα και να βάλει τη ζωή του σε μια τάξη.  Ο φόβος του αγνώστου είναι πάντα ένας σημαντικός παράγοντας που κάνει τον άνθρωπο  να θέλει να γνωρίζει όσα περισσότερα γίνεται.  Τα ζώδια υπόσχονται αυτό ακριβώς: να δώσουν πληροφορίες για το αβέβαιο μέλλον, και να το καταστήσουν γνωστό και, συνεπώς, λιγότερο «επικίνδυνο».

Οι εξαρτημένοι από τα ζώδια αδυνατούν να πάρουν τα πράγματα που τους αφορούν στα χέρια τους και αναζητούν απλές και εύκολες λύσεις για τα προβλήματα της ζωής.  Εφησυχάζουν ακούγοντας ευχάριστα πράγματα και μαθαίνοντας ότι όλα τα δύσκολα θα ξεπεραστούν με μαγικό τρόπο, χωρίς προσπάθεια από μέρους τους. 

Βασιζόμενοι στα ωροσκόπια, οι άνθρωποι ακούν αυτό που θέλουν να ακούσουν και ηρεμούν μαθαίνοντας ότι το μέλλον τους επιφυλάσσει κάτι θετικό και όμορφο, ακόμα αν και το παρόν τους είναι δύσκολο.  Τα άτομα αυτά θέλουν να αισθανθούν τη μοναδικότητά τους, ότι υπάρχει κάτι πολύ ιδιαίτερο για τα ίδια στο μέλλον –και δε συνειδητοποιούν ότι το ίδιο ωροσκόπιο έχει γραφτεί για χιλιάδες ή εκατομμύρια άτομα που ανήκουν στο ίδιο ζώδιο.

Άλλα άτομα εξαρτώνται από τα ζώδια επειδή ελπίζουν ότι κάποιος άλλος ξέρει κάτι που τα ίδια δεν το γνωρίζουν, αλλά είναι μια πληροφορία την οποία ο άλλος μοιράζεται μαζί τους.

Τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά των «εξαρτημένων» από τα ζώδια

          Βασικό γνώρισμα των ανθρώπων που κατευθύνονται στη ζωή τους από αυτό που λένε τα ζώδια είναι ο φόβος του ότι δεν έχουν δυνάμεις ή ικανότητες να τα καταφέρουν, κι έτσι χρειάζονται την επιπλέον καθοδήγηση, προκειμένου να πετύχουν αυτό που θέλουν.  Έτσι, το ωροσκόπιό τους αποτελεί το ψυχολογικό τους δεκανίκι στις μεγάλες αποφάσεις.

          Ακόμα, οι «εξαρτημένοι» από τα ζώδια είναι άνθρωποι που επιθυμούν τον απόλυτο έλεγχο της ζωής τους και δεν επιτρέπουν την ύπαρξη αστάθμητων παραγόντων.  Με αυτό τον τρόπο, όμως, ακυρώνουν την ίδια την έννοια της ρευστότητας και της κινητικότητας που υπάρχει στην ανθρώπινη ζωή: αλίμονο αν ήταν όλα προδιαγεγραμμένα και δεν υπήρχε ελεύθερη βούληση και δυνατότητα να επιφέρει κανείς αλλαγές στη ζωή του! 

Παράλληλα, όμως, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι επιθυμούν να ελέγχουν και τους άλλους γύρω τους!  Έτσι, δε μπορούν να δεχτούν ότι κάποιος διέλυσε έναν ερωτικό δεσμό μαζί τους γιατί οι ίδιοι έκαναν κάποια λάθη ή γιατί, απλώς, το άλλο άτομο έκανε διαφορετικές επιλογές.  Καταφεύγουν λοιπόν σε αστρολόγους για να δουν πώς θα επιτύχουν την επιστροφή του δεσμού ή θα διαβάσουν τα μελλούμενα ή θα μάθουν τι πρόκειται να κάνει αυτό το άλλο άτομο.  Με αυτό τον τρόπο, όμως, ξεχνούν ότι στη ζωή δε γίνεται πάντα αυτό που εμείς προτιμούμε και ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι ενδοσκόπησης και προσπάθειας αλλαγής των καταστάσεων, που εξαρτώνται καθαρά από τις πράξεις μας.

          Τα εξαρτημένα από τα ζώδια άτομα συνήθως χαρακτηρίζονται από χαμηλή αυτοπεποίθηση, αν και αυτό μπορεί να είναι καμουφλαρισμένο και να μη φαίνεται προς τα έξω.  Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα βασανίζουν αυτά τα άτομα.

Η ανατομία της σκέψης του εξαρτημένου από τα ζώδια

          Που ακριβώς κάνει λάθος το άτομο που έχει εξάρτηση από τα ζώδια;  Καταρχήν στο ότι διαστρεβλώνει την πραγματικότητα!  Δηλαδή, πιστεύει ότι «αν εγώ κάνω το τάδε πράγμα, τότε ο άλλος υποχρεωτικά θα κάνει εκείνο, άρα θα λυθεί το πρόβλημα», κάτι που δεν ισχύει.

          Επίσης, το άτομο αυτό έχει την πεποίθηση ότι δε φταίει το ίδιο για πολλά πράγματα, απλώς «έτσι ήταν γραφτό να γίνει», κάτι που λανθασμένα του αφαιρεί την ευθύνη των πράξεων του.

          Ένα ακόμα βασικό λάθος είναι το ότι πιστεύει ότι οι προβλέψεις είναι εξατομικευμένες και δεν υπολογίζει ότι αυτές προορίζονται για χιλιάδες ή εκατομμύρια άτομα που ανήκουν στο ίδιο ζώδιο.  Οι προβλέψεις είναι γενικές και αόριστες και το άτομο τις ερμηνεύει στη συνέχεια όπως βολεύει το ίδιο. 

Αντικρίζοντας τη Ζωή Ρεαλιστικά

          Πέρα από τον ψυχαγωγικό ρόλο που μπορεί να έχουν τα ζώδια και τα ωροσκόπια, καλό είναι κανείς να βλέπει τη ζωή ρεαλιστικά και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.  Το κάθε άτομο έχει τον έλεγχο της ζωής του και μπορεί να κάνει πολλά πράγματα για αυτοβελτίωση και βελτίωση της κατάστασής του. 

Φυσικά υπάρχουν και αναποδιές και ατυχίες, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις προλαμβάνονται όταν υπάρχει καλός σχεδιασμός.  Δυσάρεστα πράγματα συμβαίνουν, για κάποια από τα οποία το ίδιο το άτομο είναι υπεύθυνο: αν κάποιος εμπλακεί σε ένα σοβαρό τροχαίο επειδή έτρεχε μεθυσμένος στην παραλιακή, δε φταίει το γεγονός ότι αυτό ήταν γραφτό του ή γραμμένο στα άστρα, αλλά κακή επιλογή και κρίση από την πλευρά του.  Επίσης, θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι έχουμε τον έλεγχο της δικής μας ζωής και της ποιότητάς της, αλλά δεν ελέγχουμε τις ζωές άλλων ανθρώπων.

          Όταν κανείς έχει αυτοπεποίθηση και μια βασική αίσθηση ότι μπορεί να βασίζεται στις δυνάμεις του, τότε πολύ εύκολα μπορεί να απαλλαγεί από τη σκλαβιά του «μα το λέει το ζώδιο μου!». 

Χρησιμοποιώντας κανείς τη λογική και τις ικανότητές του μπορεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για μια ευτυχισμένη ζωή.

Καλημέρα, αν σου είναι εύκολο, κάνε κλικ και λάικ στην επαγγελματική μου σελίδα.  ευχαριστώ!


Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

ΨΕΜΑΤΑ! Ποια είναι τα συχνότερα ψέματα, γιατί σας τα λένε και πώς να τα αποφύγετε


Ξέρατε ότι το ψέμα είναι απαραίτητο για την κοινωνική επιβίωση του είδους μας;



Από τα μικροψέματα μέχρι την ενσυνείδητη εξαπάτηση με τρανταχτές ψευδολογίες, η ανθρώπινη φύση υπαγορεύει στον άνθρωπο να λέει ψέματα και να εξαπατάει τους γύρω του, ώστε να επιβιώσει κοινωνικά. 

Τι Λένε οι Ψυχαναλυτικές Θεωρίες
Σύμφωνα με τις ψυχαναλυτικές θεωρίες, ο ανθρώπινος νους είναι η έκφραση συγκρουόμενων δυνάμεων, συνειδητών και μη.  Οι συγκρούσεις αυτές αποτελούν βασική διάσταση της ανθρώπινης φύσης και αντανακλούν την εγγενή ανθρώπινη αντίφαση ανάμεσα στη βιολογική και κοινωνική υπόσταση.  Αυτές οι εσωτερικές συγκρούσεις ωθούν τον άνθρωπο στο να λέει ψέματα για λόγους που καλύπτουν πολλές και διαφορετικές ανάγκες του.


Γιατί ο άνθρωπος λέει ψέματα;
·         για να φανεί καλύτερος και πιο αρεστός
·         να κρύψει τις αδυναμίες και τις ανασφάλειές του
·         να τον κρίνουν οι άλλοι ως σημαντικό
·         να αποφύγει να μειωθεί ή να πληγωθεί. 

Κλασικά Ψέματα
Ένα κλασικό ψέμα των ερωτευμένων στην αρχή της σχέσης τους είναι η σφοδρή άρνηση της έντασης των συναισθημάτων τους, για όλους τους παραπάνω λόγους.  Ένα άλλο κλασικό ψέμα, σε όλες τις ηλικίες είναι το «δεν το έκανα εγώ!», ενώ είναι φανερό ότι το άτομο έχει διαπράξει αυτό για το οποίο κατηγορείται, αλλά δεν το παραδέχεται.
Το ψέμα μπορεί να είναι μια κραυγή που παρακαλάει «δώσε μου σημασία!».  Τα ψέματα ως μηχανισμός άμυνας και άρνησης γίνονται οι παρωπίδες που εμποδίζουν το άτομο να έρθει αντιμέτωπο με πικρές αλήθειες, όπως όταν ο σύζυγος αρνείται να πιστέψει τις αποδείξεις ότι η γυναίκα του τον απατάει ή η μητέρα εθελοτυφλεί στο πρόβλημα ουσιοεξάρτησης της κόρης της.  Ετσι, το ψέμα, έστω και πρόσκαιρα εξυψώνει το άτομο στον εαυτό του και στους άλλους και γίνεται η ασφαλιστική του δικλείδα.


Γεννιόμαστε ή Γινόμαστε..Ψεύτες;

Το ψέμα είναι μια επίκτητη κοινωνική ικανότητα που χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως.  Δε γεννιόμαστε με την ικανότητα να ψευδόμαστε, αλλά καθώς μεγαλώνουμε, κοινωνικοποιούμαστε και πρέπει να συνεργαστούμε με τους γύρω μας μαθαίνουμε την έννοια της εξαπάτησης ώστε να επιβιώσουμε κοινωνικά.  Τα άτομα με αυτισμό δε μπορούν να πουν ψέματα ή να καταλάβουν την εξαπάτηση και ζουν στο δικό τους απομωνομένο κόσμο.  Η ικανότητα του να λέμε ψέματα είναι τεράστιας σημασίας για τον ανθρώπινο πολιτισμό, γιατί η ικανότητα της εξαπάτησης των άλλων έχει εξελιχθεί σε μια από τις δυνατότερες διανοητικές μας ικανότητες που μας βοηθάει να κερδίσουμε στον πόλεμο, την αγάπη και το εμπόριο.  Το ψέμα αποτελεί τον φόβο και τον τρόμο στο χώρο της εργασίας: μήπως ο συνομιλητής, πελάτης ή υποψήφιος συνεργάτης ψεύδεται για να κερδίσει μια αγορά/πώληση ή θέση εργασίας;  Παρόλο που είναι δυσδιάκριτο πότε κάποιος λέει ψέματα και πότε κάνει μικροπαρεμβάσεις στην αλήθεια παραποιώντας την προς όφελός του, οι παρακάτω στρατηγικές σας βοηθούν να διαπιστώσετε αν κάποιος λέει ψέματα και πώς να τα αποφύγετε.

Οι 10 Σημαντικότερες Ενδείξεις ότι Σας Λέει Ψέματα


1.      Δεν κάνει βλεμματική επαφή
2.      Προσθέτει πολλά στα λεγόμενά του
3.      Γελάει νευρικά
4.      Προσποιείται άγνοια για κάτι που ξέρετε ότι το ξέρει
5.      Παίρνει τα ηνία της συζήτησης ώστε να σας αποσπάσει την προσοχή και να σας οδηγήσει σε μια άλλη κουβέντα
6.      Επικαλείται τη φιλία/σχέση σας και σας ζητάει να τον/την εμπιστευτείτε
7.      Εχετε την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά
8.      Βρίσκετε ότι μισοκλείνετε τα μάτια σας σαν να μη βλέπετε καλά και γέρνετε το κεφάλι σας
9.      Οταν ζητάτε μια επεξήγηση ή λεπτομέρεια μεσολαβεί μια σιωπή
10.  Αν και δίνονται εξηγήσεις, δεν είναι ικανοποιητικές


Πως Να ΜΗ Σας Πουν Ψέματα


·         Καθήστε σε μια πιο ψηλή καρέκλα
·         Μη σταυρώσετε τα πόδια σας αλλά πατήστε σταθερά στο πάτωμα, χωρίς να ακουμπάν τα γόνατα μεταξύ τους.  Κρατήστε την πλάτη σας ίσια και τα χέρια σας ανοιχτά από το ύψος των ώμων.  Καθήστε πίσω χαλαρά
·         Ρωτήστε για τις παραμικρές λεπτομέρειες (πρόκληση για τον ψεύτη)
·         Ποτέ μην πείτε τι ξέρετε για το θέμα που συζητιέται, ακόμα κι αν θέλετε να επιδείξετε τις γνώσεις σας
·         Εισβάλετε στον προσωπικό χώρο του άλλου ατόμου (που δε θέλετε να σας πει ψέματα), καθήστε κοντά του, βρεθείτε πρόσωπο με πρόσωπο, θα νιώσει άβολα
·         Μιμηθείτε τη στάση του σώματος του συνομιλητή σας και τις κινήσεις του (χωρίς να υπερβάλετε).  Αυτό θα τον κάνει να νιώσει άβολα χωρίς να ξέρει γιατί
·         Υιοθετείστε το στυλ του λόγου του συνομιλητή σας.  Προσέξτε πως σκέφτεται.  Αν ο συνομιλητής σας λέει συχνά «αυτό ακούγεται καλό» αυτό υποδεικνύει ακουστικό στυλ σκέψης, ενώ αν λέει «δε βλέπω πως θα γίνει αυτό» ή παρόμοιες εκφράσεις αυτό υποδεικνύει οπτικό στυλ σκέψης, ενώ αν χρησιμοποιεί εκφράσεις του τύπου «πάγωσα από το φόβο μου» είναι περισσότερο κιναισθητικός τύπος (χρησιμοποιεί κινήσεις και τις αισθήσεις του για να σκεφτεί).  Μιλήστε στο συνομιλητή σας με τον ίδιο τρόπο.  Αν βρείτε ποιος είναι ο τρόπος σκέψης του συνομιλητή σας, όπως φαίνεται στην κουβέντα, και τον εκφράσετε στην δική σας ομιλία, αμέσως δημιουργείται μια βαθύτερη επαφή που τον εμποδίζει να σας πει ψέματα
·         Παραμείνετε ψύχραιμοι και μη δείχνετε έκπληξη ή σοκ.  Πάρτε τις πληροφορίες που θέλετε και κάντε τις ερωτήσεις σας με απόμακρο τρόπο, χωρίς συναισθηματική ανάμιξη.



Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Νάρκισσοι: Άνθρωποι που αγαπάνε τον εαυτό τους υπερβολικά


 Τι ακριβώς είναι ο ναρκισσισμός;  Πρόκειται για ένα αρνητικό μοτίβο χαρακτηριστικών και συμπεριφορών που δηλώνουν το ξελόγιασμα και την εμμονή με τον εαυτό, αποκλείοντας άλλα άτομα, και το εγωιστικό και ανελέητο κυνήγι της ατομικής ευχαρίστησης, κυριαρχίας και φιλοδοξίας.


Η Διαταραχή της Ναρκισσιστικής Προσωπικότητας

            Πρόκειται για ένα μοτίβο μεγαλομανίας, στη φαντασία ή τη συμπεριφορά, ανάγκη για θαυμασμό και λατρεία και έλλειψη συναισθημάτων για τον άλλον, κάτι που ξεκινά νωρίς στην ενήλικη ζωή κι εμφανίζεται σε διάφορες πτυχές της.

Πώς να αναγνωρίσετε τη ναρκισσιστική προσωπικότητα

Για να γίνει η διάγνωση, χρειάζονται πέντε ή περισσότερα κριτήρια.  Το άτομο:
  • Αισθάνεται υπεροχή και ιδιαίτερα σημαντικό (πχ υπερβάλλει για τις επιδόσεις και τα ταλέντα του σε σημείο που να λέει ψέματα, απαιτεί να αναγνωρίζεται ως ανώτερο χωρίς αντίστοιχες επιδόσεις)
  • Έχει φαντασιώσεις σχετικά με χωρίς όρια επιτυχία, δόξα, δύναμη, παντοδυναμία, εξυπνάδα (εγκεφαλικός νάρκισσος) σωματική ομορφιά ή σεξουαλικές επιδόσεις (σωματικός νάρκισσος) ή ιδανική, παντοτινή αγάπη ή πάθος, όλα αυτά σε σημείο που να του γίνονται έμμονες ιδέες
  • Είναι πεπεισμένος ότι για τη μοναδικότητά του και γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να τον καταλαβαίνουν, να συγχρωτίζεται και να συνδέεται μόνο με άλλα εξίσου ιδιαίτερα ή υψηλού κύρους σαν τον ίδιο άτομα
  • Απαιτεί υπερβολικό θαυμασμό, λατρεία, προσοχή κι επιβεβαίωση ή, αν κάτι τέτοιο δεν πετύχει, επιθυμεί να τον φοβούνται οι άλλοι και να είναι φοβερός και τρομερός
  • Θεωρεί ότι έχει αναφαίρετα δικαιώματα γενικώς.  Προσδοκά παράλογη ή ιδιαίτερη μεταχείρηση
  • Απαιτεί αυτόματη και ολοκληρωτική συμμόρφωση με τις προσδοκίες του
  • Χρησιμοποιεί τους άλλους για να πετύχει τους δικούς του σκοπούς
  • Δεν έχει ενσυναίσθηση, δηλαδή συναισθήματα κατανόησης προς τους άλλους
  • Διαρκώς ζηλεύει τους άλλους ή πιστεύει ότι οι άλλοι τρέφουν τα ίδια συναισθήματα απέναντί του
  • Αλλαζόνας, επηρμένες συμπεριφορές ή στάση που συνδυάζονται με λυσσασμένο θυμό όταν απογοητεύεται, εκνευρίζεται, του πηγαίνουν κόντρα ή τον ξεμπροστιάζουν.


Τι προκαλεί τη ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας

            Εξακολουθεί να μην είναι ξεκάθαρο αν η παθολογία του ναρκισσισμού είναι το αποτέλεσμα γενετικού σφάλματος ή δυσλειτουργικών οικογενειών και λανθασμένης ανατροφής του παιδιού, διαταραγμένων διαδικασιών κοινωνικοποίησης ή λίγο απ' όλα τα παραπάνω.

            Σύμφωνα με την ψυχαναλυτική θεωρία, όλοι οι άνθρωποι είναι νάρκισσοι στην αρχή της ζωής τους: τα βρέφη και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας θεωρούν ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος, τα πιο σημαντικά, παντοδύναμα και παντογνώστα όντα.  Σε αυτή τη φάση της ανάπτυξης, το παιδί θεωρεί ότι οι γονείς είναι σχεδόν μυθικές φιγούρες, αθάνατοι και με τεράστια δύναμη, που υπάρχουν απλώς και μόνο για να ικανοποιούν τις ανάγκες του παιδιού, να το τρέφουν και να το προστατεύουν.  Το παιδί βλέπει τόσο τον εαυτό όσοι και τους άλλους ανώριμα.  Πρόκειται για τον πρώιμο ναρκισσισμό της ψυχοδυναμικής θεωρίας.

            Αναπόφευκτα, η πραγματικότητα γρήγορα διαβρώνει αυτές τις πεποιθήσεις και πρσγειώνει το παιδί στον αληθινό κόσμο.  Η προσαρμογή είναι μια διαδικασία απομυθοποίησης.  Αν αυτή η διαδικασία είναι απότομη, αντιφατική, απρόβλεπτη, αυθαίρετη κι έντονη, ο ψυχικός τραυματισμός του βρέφους είναι μεγάλου βαθμού.  Σε αυτή τη διαδικασία σημαντική είναι και η συναισθηματική υποστήριξη από τους γονείς.  Σε περίπτωση που λείπει, η αίσθηση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης στην ενήλικη ζωή τείνουν να έχουν διακυμάνσεις, από την υπερβολική εκτίμηση στην υπερβολική υποτίμηση.  Οι ενήλικες νάρκισσοι εξελίσσονται έτσι λόγω κάποιας πικρής απογοήτευσης ή ριζικής απομυθοποίησης νωρίς στη ζωή τους.

            Αλλά και οι τραυματικές εμπειρίες στην παιδική ηλικία ή οι δυσλειτουργικές οικογένειες συντελούν στην εμφάνιση της διαταραχής αυτής στην ενήλικη ζωή.





Οι 9 Διαφορετικοπι Τύποι Νάρκισσου

Νάρκισσιοι μπορεί να είναι άντρες και γυναίκες.

Ο συναισθηματικός επαίτης

            Το άτομο αυτό είναι απύθμενο πηγάδι συναισθηματικών αναγκών, αισθάνεται μια επώδυνη συναισθηματική πείνα που δεν μπορεί να ικανοποιήσει.  Δεν του φτάνει πόσο τον αγαπάνε, πάντα θέλει περισσότερο.  Όταν δε βλέπει τον/την σύντροφό του, είναι σαν να έχει κοπεί η παροχή αγάπης.  Προξενεί απογοητεύσεις στο σύντροφό του, που συχνά του λέει ‘μα κάναμε διακοπές μαζί! Χτες μιλούσαμε δυο ώρες στο τηλέφωνο!’.  Ο ίδιος δε μπορεί να καλμάρει και να φροντίσει συναισθηματικά τον εαυτό του.  Συνήθως έχει άγχος και φόβο εγκατάλειψης.

Ο εκλεκτός εραστής

            Πιστεύει στην ιδεολογία της ρομαντική αγάπης, με πλούσια συναισθηματική ζωή, που βασίζει τις σχέσεις του σε υπερβολικές εξομολογήσεις για τον εαυτό του, που φτάνουν στο σημείο μεγαλομανίας.  Οποιοδήποτε ελάττωμα του συντρόφου του το κατακρίνει και το παίρνει προσωπικά.  Τα μεγαλόσχημα λόγια του ‘κανείς δεν θα σε αγαπήσει όπως εγώ’ προσπαθούν να κρύψουν το πόσο εύθραστος συναισθηματικά αισθάνεται.  Η υπερβολή του σύντομα αρχίζει να κουράζει τον σύντροφό του, που τον εγκαταλείπει, με αποτέλεσμα η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμησή του να καταρρακώνονται.

Ο τραπεζίτης της δύναμης

            Είναι το άτομο που έχει ερωτευθεί τη δύναμη, την οποία εκφράζει με επιθετικότητα, μείωση και τρομοκράτηση των υπαλλήλων του.  Επίσης, μπορεί να είναι ψυχρός και γραφειοκράτης.  Όμως, κρατά τη δύναμη στα χέρια του και τη χρησιμοποιεί διαρκώς.  Η αλλαζονεία του είναι χαρακτηριστική και δείχνει περιφρόνηση για τους κατώτερους του.  Δεν τρέφει θετικά συναισθήματα ή κατανόηση για τους άλλους.  Παίρνει αποφάσεις χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες για τους άμεσα ενδιαφερόμενους: το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η προσωπική του άνοδος και το κυνήγι των χρυσών ευκαιριών στη δουλειά του.  Η μεγαλομανία του επικεντρώνεται στην επιτυχία και τα επιτεύγματά του δεν είναι ποτέ αρκετά για να συνταιριαστούν με την εσωτερική του εικόνα της επιτυχίας.

Ο καταπληκτικός στην εμφάνιση

            Δείχνει ωραίος!  Αλλά αυτό είναι μόνο επιφανειακό.  Οι αξίες του: εικόνα, μόδα, γοητεία, νεότητα και ομορφιά.  Δεν πρόκειται απλώς για το πρότυπο της εποχής μας, ή τον άνθρωπο που προσέχει τον εαυτό του και πάει στο γυμναστήριο και επενδύει στην εξωτερική του εμφάνιση, αλλά για μια διαταραγμένη προσωπικότητα με υπερβολική ανάγκη να τον θαυμάζουν οι άλλοι.  Η αυτοεκτίμησή του επικεντρώνεται στην εξωτερική του εμφάνιση.  Προσελκύει εύκολα κόσμο, αλλά δε μπορεί να διατηρήσει μακροχρόνιες σχέσεις.  Ο εσωτερικός του κόσμος είναι άδειος και μουντός.

Ο οργισμένος

            Πρόκειτα για φανερά ναρκισσιστική προσωπικότητα, με θυμό που βράζει μέσα στο άτομο και ξεσπά με ή χωρίς λόγο στα άτομα γύρω του.  Η δυσαρέσκεια και η δυστυχία του εκφράζονται με αυξανόμενη επιθετικότητα.  Υπάρχουν επεισόδια εκρηκτικού θυμού που αφήνουν τους άλλους άναυδους.  Χαρακτηριστική είναι η υπερευαισθησία του σε οποιαδήποτε προσβολή, φανταστική ή πραγματική.  Παίρνει το κάθε τι προσωπικά και το παρερμηνεύει ως επίθεση.  Αυτό που πυροδοτεί το θυμό του είναι ναρκισσιστική προσβολή.  Βλέπει τον κόσμο ως άσπρο/μαύρο, ποτέ με ενδιάμεσες αποχρώσεις και κατηγορεί τους πάντες, εκτός από τον εαυτό του.  Η λογική του έχει παρανοϊκή χροιά.

Ο κολπατζής

            Πρόκειται για μια επιφανειακά γοητευτική προσωπικότητα που σαγηνεύει τους άλλους.  Δυστυχώς όμως, κάτω από την επιφάνεια κρύβεται μια διαταραγμένη προσωπικότητα.  Πίσω από τα ‘έχε μου εμπιστοσύνη’ μηνύματα, κρύβεται δόλος και κακεντρέχεια, εκμετάλλευση του άλλου και αίσθηση προδοσίας όταν το ‘θύμα’ αντιληφθεί τι συμβαίνει.  Ο ‘κολπατζής’ νάρκισσος είναι ανελέητος στις σχέσεις του, ξεγελά τον/την σύντροφό του με απιστίες, κλοπές, απάτες ή ακόμα κι εγκληματικές πράξεις.  Υπάρχει ίντριγκα κι ευχαρίστηση στο να στήνει το κόλπο.

Ο φαντασιόπληκτος

            Έχει έναν περίπλοκο εσωτερικό κόσμο, όπου όλη η ευχαρίστηση βρίσκεται στο βασίλειο της φαντασίας και όχι στην πραγματικότητα.  Πρόκειται για άτομο που δείχνει κάπως επιφανειακό, ανάλαφρο, άδειο και μπορεί να έχει κοινωνικές φοβίες.  Είναι εγκλωβισμένος στον εσωτερικό του κόσμο και έχει μεγαλομανίες που δεν τις γνωστοποιεί απαραίτητα στους άλλους, αλλά τις ζει μέσα του.  Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και η αυταπάτη του είναι ότι είναι σπουδαίος, ωραίος, αγαπητός, θαυμαστός....Ο εσωτερικός του κόσμος αποτελεί πηγή ευχαρίστησης, την οποία δε βρίσκει εξωτερικά.  Δεν εμπιστεύεται κανέναν και είναι δύσκολος στις σχέσεις του, αφού δε δίνει τίποτα στους άλλους.  Αντί η φαντασία του να τροφοδοτεί την προσωπικότητά του και τη ζωή του, δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ανεξαρτησίας.

Ο οσιομάρτυρας

            Υποφέρει και γύρω από αυτό περιστρέφεται η ύπαρξή του.  Η προσωπική του ταυτότητα βασίζεται πάνω στον πόνο και τη δυστυχία ή το να είναι θύμα ή επιζών τρομερών ψυχικών καταστάσεων.  Ο πόνος δικαιώνει την τεράστια απορρόφηση στον εαυτό, με παρασιτικές απαιτήσεις και συχνά σχέσης εκμετάλλευσης.  Ο πόνος δεν αφορά απλώς το παρελθόν, μολύνει το παρόν και το μέλλον και καθιστά αδύνατη την συναισθηματική ισορροπία.  Ο πόνος δεν είναι ποτέ αρκετός, πάντα χρειάζεται λίγο ακόμα γι’ αυτό το είδους νάρκισσου και η τέχνη του αυτοσαμποταρίσματος τελειοποιείται καθημερινά.  Ο πόνος αυτός δεν είναι ο απλός πόνος που αισθάνεται ο κάθε άνθρωπος: πρόκειται για ναρκισσιστικό πόνο μεγαλομανίας ‘κανείς δεν έχει υποφέρει ποτέ όσο εγώ’, και αυτή είναι ίσως η μόνη του παρηγοριά.  Κάνει σχέσεις με άτομα που θέλουν να είναι χρήσιμα στους άλλους.  Η ιστορία του θύματος συνεχίζεται και αποτελεί τρόπο να ελέγχει τους πάντες και τα πάντα, μέχρι που οι άλλοι να αισθανθούν ότι τους χρησιμοποιεί.  Ο πόνος του νάρκισσου είναι μια άμυνα  για να αποφύγει τον πραγματικό πόνο, όταν αυτός εμφανίζεται στη ζωή.


Ο σωτήρας

            Συνήθως δείχνει γεμάτος αρετές και προτερήματα, σπεύδει να βοηθήσει, νοιάζεται και φροντίζει τους άλλους.  Σχεδόν πάντα.  Αυτός ο τύπος νάρκισσου εμπλέκεται σε ανισόρροπες σχέσεις, τα δίνει όλα μονομερώς, κουράζεται, εκνευρίζεται και ρωτάει ‘γιατί δεν ικανοποιούνται επιτέλους οι δικές μου ανάγκες;’  Πίσω από αυτή την αρχικά θετική εμφάνιση, κρύβεται η μεγαλομανία του τύπου ‘μόνο εγώ μπορώ ν’ αλλάξω τα πράγματα’.  Θέλει να έχει τον έλεγχο των πραγμάτων και κυνηγά το συναίσθημα και τις ανεκπλήρωτες ανάγκες του.  Πρόκειται για έναν τοκογλύφο των συναισθημάτων και των σχέσεων, αφού για ό,τι δώσει το ζητάει πίσω φορτικά και στο πολλαπλάσιο.

Υπάρχει Βοήθεια;

            Ναι, αλλά από επαγγελματία της ψυχικής υγείας και μόνο όταν το ίδιο το άτομο επιθυμεί ν’ αλλάξει το δυσλειτουργικό μοτίβο συμπεριφοράς του και να το αντικαταστήσει με κάτι υγιέστερο για τον ίδιο και τους γύρω του.
Τα άτομα που συναναστρέφονται με κάποιον με ναρκισσιστική προσωπικότητα μπορούν επίσης να πάρουν βοήθεια ώστε να μάθουν να χειρίζονται την ιδιόμορφη αυτή κατάσταση ή να κάνουν τις επιλογές τους και να απεμπλακούν από αυτή.




Διαβάστε περισσότερα »

share